- elatus
- [st1]1 [-] ēlātus, a, um : part. passé de effero (ecfero). - [abcl][b]a - enlevé, emporté. - [abcl]b - porté au bûcher, porté en terre, enterré, mort. - [abcl]c - élevé, haut; élevé, noble, grand, sublime. - [abcl]d - transporté (d'une passion). - [abcl]e - fier, enorgueilli. - [abcl]f - découvert, divulgué. - [abcl]g - exprimé, dit.[/b]
[st1]2 [-] Elătus, i, m. : - [abcl][b]a - l'Elatus (montagne). - [abcl]b - Elatus (père de Cénée ou Cénis).[/b]
* * *[st1]1 [-] ēlātus, a, um : part. passé de effero (ecfero). - [abcl][b]a - enlevé, emporté. - [abcl]b - porté au bûcher, porté en terre, enterré, mort. - [abcl]c - élevé, haut; élevé, noble, grand, sublime. - [abcl]d - transporté (d'une passion). - [abcl]e - fier, enorgueilli. - [abcl]f - découvert, divulgué. - [abcl]g - exprimé, dit.[/b] [st1]2 [-] Elătus, i, m. : - [abcl][b]a - l'Elatus (montagne). - [abcl]b - Elatus (père de Cénée ou Cénis).[/b]* * *I.Elatus, pen. prod. Aliud participium. Eslevé.\Elatus et inflatus. Cic. Enorguelli, Haultain.II.Elatus, pen. prod. Adiectiuum: huic Depressus opponitur. Columel. Eslevé en hault. Vide EFFERO, effers.
Dictionarium latinogallicum. 1552.